Խոզը շատ էր սիրում իր հարևանուհի հավիկին, բայց հավն անտարբեր էր նրա նկատմամբ: Մի օր խոզը մոտեցավ հարևանուհուն և ասաց.
-Հավի՛կ, ես քեզ սիրում եմ:
Հավը բարկացած նայեց խոզին և պատասխանեց.
-Գոդա, գիդո, գուգու, վում:
Խոզը երկար մտածեց և հիշեց, որ հավիկը խոսում է իր լեզվով՝ հավերեն: Եվ դա նշանակում էր.
-ես Քեզ չեմ սիրում, Խոզուկ-գոզուկ:
-Ես քեզ սիրում եմ, որովհետև քեզանից համեղ խորոված է լինում,- ասաց խոզը:
Ժամանակ անցավ, խոզը գողացավ հավիկին և ամուսնացավ նրա հետ:
Ալեքս Սարգիսով
Հայստանում եԵվրոպական վարժարանի սան
